Tesknie wlasna tesknota i tesknota tego, kto teskni za mna. Gdybym mial w Polsce prace nie wyjechalbym. W jakims sensie wciaz zyje z poczuciem winy – moze irracjonalnym ale jakie to ma znaczenie – bo byc moze Ona mogla spotkac w zyciu kogos, kto potrafilby zapewnic bezpieczenstwo ekonomiczne rodziny bez potrzeby wyjezdzania za granice. Czuje sie fatalnie, kiedy pyta mnie przez telefon, jak ma przykrecic nowy waz od prysznica, jak odetkac zlew. Nie tego dla niej chcialem i chce.
Tesknota ma wiele wymiarow, wiele odcieni. Jest jeszcze cos – poczucie, jakby ogromna czesc mnie byla tam caly czas. Mozna zreszta o tesknocie pisac i pisac…. Ciesze sie, ze moge pracowac w Anglii, nigdy nie przestane doceniac tej szansy, jaka tutaj mi dano. Musze to zostac jeszcze przez jakis czas, bo wiem, ze powrot do Polski bez odlozonych pieniedzy, to moze byc powtorka z rozrywki. Nie mam co do tego zadnych zludzen. Im dluzej jednak tutaj jestem tym mniej mnie tutaj…
